7. آیه مودت
«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ
عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبا» ( 1 )، بگو: بر این
رسالت مزدى از شما، جز دوست داشتن خویشاوندانم، نمىخواهم.
6. آیه صادقین
«یا
أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ
الصَّادِقین» (1)، ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا پروا کنید و با
راست‌گویان باشید.
. آیه تطهیر:
إِنَّمَا یُرِیدُ
اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ
تَطْهِیرًا»، اى اهل بیت، خدا مىخواهد پلیدى را از شما دور کند و شما را
پاک دارد. (سوره، احزاب(33)، آیه 33.)
4. آیه مباهله
«فَقُلْ تَعالَوْا
نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ
أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ
عَلَى الْکاذِبین» ( 1 )، بگو: بیایید پسران ما و پسران شما و زن‌های ما و
زن‌های شما و آ نهایی که به منزله جان ما و جان شما باشند، دعوت کنیم. آن
گاه در حق یکدیگر نفرین نماییم و لعنت خدا را بر دروغ‌گویان قرار دهیم.
3. آیه اکمال
«الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ
وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دینا» (1
)، امروز دین شمارا به کمال رسانیدم و نعمت خود را بر شما تمام کردم و
اسلام را به‌عنوان دین شما برگزیدم.
2. آیه ولایت
«إِنَّما
وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ
الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُون» ( 1)؛
سرپرست
و ولی شما، تنها خدا است و پیامبر او و آن‌ها که ایمان آورده اند، همان‌ها
که نماز را برپا مىدارند و در حال رکوع، زکات مىدهند.
1. آیه تبلیغ
«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ
وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ و َاللَّهُ یَعْصِمُکَ
مِنَ النَّاسِ» ( 1)، اى پیامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شد ابلاغ
کن و اگر نکنى پیام خدا را نرساندهاى. خدا تو را از (شر) مردم نگاه
می‌دارد.
صحیح مسلم از قول عایشه نقل می کند که پیامبر اکرم (ص) دوتن از صحابه را نفرین کردند. (1) آیا با وجود نفرین پیامبر صلی الله علیه واله بر بعض صحابه، بازهم لعن هریک از صحابه را نوعی نفرین است گناهی بزرگ و احیاناً موجب کفر و مهدورالدم شدن می دانید؟
باتوجه به حدیث «اصحابی کالنجوم» عایشه پس از آن که برادرش(محمدبن ابی بکر) به دستور معاویه کشته شد بعد از هرنماز معاویه را نفرین می کرد. (1)، پس نفرین به معاویه، اقتدای به عایشه است و موجب هدایت.
باتوجه به حدیث «اصحابی کالنجوم» عایشه یکی از صحابیه بود و
به عثمان صحابی خلیفه سوم اهانت می کرد و او را «نعثل» می نامید. (1)،
(نعثل به کفتار گفته می شود و نیزنام فرد یهودی بود)
هدفش هر کدام باشدیک ناسزا محسوب می شود،پس پیروی از عایشه امّ المؤمنین و اهانت به عثمان، راه هدایت است!