خداوند چه کسانی را دوست دارد؟
خداوند متعال در قرآن، گروهى از انسانها را به خاطر اعمال شان مورد ستایش قرارداده است.
خداوند متعال در قرآن، گروهى از انسانها را به خاطر اعمال شان مورد ستایش قرارداده است.
علی جان در این راه پر تاپ و پیچ تو تنها دلییل من و جمله هیچ
تو رمز توانمندی عاشقان بدون تو ما جمله هیچیم و هیچ
تو اندیشه و قیل و قال منی جواب تمام سوال منی
تو انگیزه و رمز و راز منی دعا و نماز و تو حال منی
السلام علیک یابن الابرار الزا هرة والا غلام الباهرة
اللهم کما جعلت قلبى بذکره معمورا فاجعل سلاحى بنصرته مشهورا
خداوندا: همچنان که دل مرا با یاد حجت خود مهدى عجل الله تعالى
فرجه الشریف آباد وزنده ساختى، سلاح مرا نیز درراه یارى او آخته ساز.
بعثت، سطع نور است بر عالم طبع و غدیر استمرار آن در عرصه خاکى،
عاشورا، شورى است براى تحکیم حکمیت نور و مهدى (علیهالسلام) انفجار
نوری است سترگ در بطن ظلمت و متن تاریکى.به نقل از امام حسن مجتبى علیه السلام.
1. متکبرانه راه نمی رفت، بلکه با وقار و تأنّى راه مى رفت.
2. هنگام راه رفتن سر را به زیر مى افکند.
3. و قتی با کسی سخن می گفت نگاه ارباب گونه و حاکم مداران نداشت.
4. در نگاه کردن دریده چشم نبود و به گوشهء چشم نگاه نمى کرد.
5. اول فکر می کرد بعد سخن میگفت.
6. و در حال سخن گفتن نیز فکر میکرد.
7. بدون جهت و نیاز سخن نمی گفت.
8. کلامش کوتاه و پر معنى بود.
9. آشکار و شمرده سخن مى گفت.
20. نرم و ملایم و بدون گستاخى و درشتى سخن مى گفت.
21. کسى را تحقیر نمى نمی کرد.
22. نعمتى کم را بزرگ دانسته و هیچ نعمتى را مذمّت نمى کرد.
23. خوردنى و آشامیدنى را مدح و ذم نمى کرد.
24. هرگز براى دنیا و آنچه مربوط به آنست خشمگین نمى شد.
25. هر گاه ستمى مى شد غضبناک مى گشت تا حق را یارى نمى داد خشمش فرو نمى نشست.
26. هنگامى که اشاره مى کرد به دست اشاره مى نمود نه با چشم و ابرو.
27. هر گاه شگفت زده مى شد کف دست را برمى گرداند .
28. هنگام گفتگو دست را حرکت مى داد و انگشت ابهام دست چپ را به کف دست راست مى زد .
29. وقت خشم مى گرفت روى مى گرداند و خود را دور مى کرد.
30. وقتی شاد مى گردید ، دیده فرو مى بست .
31.خندیدنش بیشتر تبسّم بود .
نویسنده : الشیخ الصدوق(وفات 381)، ( مترجم : شاهرودی ). ناشر : دار الکتب الاسلامیه .چاپ دوم، 1377 ش .
چکیده
علی (ع) خورشید عالم تابی است که هرکسی به اندازه ظرفیت خودش از اشعه این خورشید استفاده میکند و فضائل او را به اندازه معرفت خود بیان میکند، و لی به خود خورشید احدی نرسیده است و نخواهد رسید، مگر کسانی که در آن مرتبه است. بنابراین از فضائل او کسی غیر از خدا و رسول خدا و اولیای الهی خبر ندارند.
گرچه بالاترین
معرفت برای ما این است که بی فهمیم که نه میفهمیم، بدانیم که نمیدانیم؛ و لذا بر
آن شدم که در این مقاله گوشه ای از فضائل آن حضرت را از منظر آیات و روایات به صورت اختصار بیان کنم.
دعای چهار گروه مستجاب نمی شود
امام صادق (ع )فرمود:
أَرْبَعَةٌ لَاتُسْتَجَابُ لَهُمْ دَعْوَةٌ:
الرَّجُلُ جَالِسٌ فِی بَیْتِهِ یَقُولُ: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی، فَیُقَالُ لَهُ: أَ لَمْ آمُرْکَ بِالطَّلَبِ؟؛
وَ رَجُلٌ کَانَتْ لَهُ امْرَأَةٌ، فَدَعَا عَلَیْهَا، فَیُقَالُ لَهُ: أَ لَمْ أَجْعَلْ أَمْرَهَا إِلَیْکَ؟؛
وَ رَجُلٌ کَانَ لَهُ مَالٌ، فَأَفْسَدَهُ، فَیَقُولُ: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی، فَیُقَالُ لَهُ: أَ لَمْ آمُرْکَ بِالِاقْتِصَادِ؟ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالْإِصْلَاحِ؟
وَ رَجُلٌ کَانَ لَهُ مَالٌ، فَأَدَانَهُ بِغَیْرِ بَیِّنَةٍ، فَیُقَالُ لَهُ؛ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالشَّهَادَةِ؟( [1])
چهار گروهند که دعاى آنها مستجاب نمىشود:
کسى که در خانه خود نشسته و مىگوید: خداوندا! مرا روزى ده، به او گفته مىشود: آیا به تو دستور تلاش و کوشش ندادم؟
و کسى که همسرى دارد (که دائما او را ناراحت مىکند) و او دعا مىکند که او از دستش خلاص شود، به او گفته مىشود: مگر حق طلاق را به تو ندادم؟
و کسى که اموالى داشته و آن را بیهوده تلف کرده، مىگوید: خداوندا! به من روزى مرحمت کن، به او گفته مىشود: مگر دستور اقتصاد و میانه روى به تو ندادم؟ مگر دستور اصلاح مال به تو ندادم؟
و کسى که مالى داشته و بدون شاهد و گواه به دیگرى وام داده، (اما وام گیرنده منکر شده، او دعا مىکند خداوندا قلبش را نرم کن، و وادار به اداء دین فرما) به او گفته مىشود: مگر به تو دستور ندادم به هنگام وام دادن شاهد و گواه بگیر"؟
روشن است در تمام این موارد انسان تلاش و تدبیر لازم را به خرج نداده و گرفتار پیامدهاى آن شده، و در برابر این تقصیر و کوتاهى و ترک تلاش دعاى او مستجاب نخواهد شد.