1. حضرت فاطمه(س) فرمود : « من اصعد الی الله خالص عبادته ، اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته » ؛ هر کس عبادت خالص خود را به سوی پروردگار بفرستد ، خداوند برترین مصلحت خود را به سوی او می فرستد.

2.   حضرت فاطمه(س) فرمود : «فجعل الله الایمان تطهیراً لکم من الشرک...»؛ خداوند ایمان را موجب پاکی شما از شرک ، نماز را موجب تنزیه و پاکی شما از تکبر ، زکات را باعث تزکیه و طهارت روح و روان و رشد و فزونی روزی ، روزه را موجب پایداری اخلاص ، حج را باعث استواری دین ، عدل را موجب انسجام و تقویت دلها ، اطاعت ما را باعث نظم و آسایش ملت ، رهبری ما را موجب امان از جدایی و تفرقه ، جهاد را موجب عزت و شکوه اسلام ، صبر و پایداری را کمکی بر استحقاق و شایستگی پاداش ، امر به معروف را به مصلحت عامه مردم ، نیکی به پدر و مادر را سپری از خشم پروردگار ، پیوند و پیوستگی با ارحام و خویشاوندان را موجب کثرت جمعیت ، قصاص را موجب جلوگیری از خونریزیها ، وفا به نذر را موجب قرار گرفتن در معرض آمرزش ، پرهیز از کم فروشی را موجب عدم زیان ، نهی از آشامیدن شراب را به خاطر پاک بودن از پلیدی ، دوری جستن از قذف (تهمت) را  انگیزه ای برای جلوگیری از لعن و نفرین ،  پرهیز از دزدی را موجب حفظ عفت و پاکدامنی قرار داد.

 خداوند شرک ورزیدن نسبت به خود را  از آن جهت حرام فرمود که بندگان دربندگی خود نسبت به ربوبیت او اخلاص پیشه کنند ، پس " از خداوند بدان گونه که شایسته است پرهیز داشته باشید و تقوا پیشه کنید و جز درحال مسلمانی از دنیا نروید.  خدا را در آنچه که شما را بدان امر می کند و آنچه که نهی می کند فرمان برداری کنید. زیرا  تنها بندگان دانا از خداوند خوف و ترس دارند.