نویسنده: خادم حسین صالحی
ناشر: رسالت یعقوبی
نوبت چاپ: اول، 1398
تعداد صفخات: 200
قیمت: 35000تومان
معرفی کتاب دین و سیاست
نویسنده در این کتاب اعتقاد خود را در زمینۀ دین و سیاست بابیان ادله طرفین مخالف و موافق دین وسیاست و نقد اله مخالفین بیان نموده است.
. مقدمه کتاب
تردیدی نیست که انسان‌ها همیشه وقت به دنبال امنیت و آسایش، طرقی و جاودانگی‌اند؛ و از طرف تأثیر حکومت بر فرهنگ زندگى مردم، حتى بیش از نقش تربیت خانوادگى است تا جایی که گفتند:
«الناس على دین ملوکهم»1 مردم به دین و روش حاکمانشان‌اند؛ و یا «الناس بامرائهم اشبه منهم بآبائهم»2 مردم به فرمانروایانشان شبیهترند تا به پدرانشان؛ و از طرف شکی نیست که دین در زندگی فردی و اجتماعی و جنبه‌های جسمی، روحی، مادی و معنوی انسان نقش بسزای داشته و دارد. اختلاف در این است که آیا سیاست و دین، باهم مؤثرترین زمینه در جهت تحقق خواسته‌ها و اهداف انسان‌ها است؟ یا بدون هم؟
بعضی از علماء و متفکرین، قائل به جدای دین از سیاست‌اند و این‌ها می‌گویند: دین تنها خواسته‌های معنوی و اخروی انسان‌ها را تأمین میکند و سیاست خواسته‌های مادی و دنیوی آن‌ها را تأمین میکند. این اندیشه بعد از دوران حاکمیت هزارساله کلیسا در غرب به وجود آمد؛ زیرا در تمام این قرون حاکمیت کلیسا ناکار مد بود و غیر از فقر و فساد، جهل و ناامنی، تبعیض و خشونت چیز دیگری نصیب مردم نشدند. ازاین‌رو اندیشمندان سیاسی غرب، تصمیم به جدای دین از سیاست گرفتند و از دخالت دین در حوزه سیاست جلوگیری کردند و همچنین از نفوذ سیاست در حوزه دین جلوگیری نمودند؛ و بعضی اندیشمندان اسلامی نیز بر همین عقیده‌اند، مانند عبدالرزاق مصری، مهدی حائری، مهدی بازرگان و ... این گروه قائل‌اند که سیاست وجهه دنیایی و زمینی دارد و دین وجهه‌ای خدایی و معنوی و این دو از یکدیگر جدایند. این گروه برای اثبات ادعای خود به ادله عقلی و نقلی (آیات و روایات) استدلال نموده‌اند.
گروه دیگر از اندیشمندان اسلامی، مانند فارابی، ابن‌سینا، خواجه نصیر، مسکویه، ماوردی، ابن خلدون، فخر رازی، سید جمال‌الدین، محمد عبده، اقبال لاهوری، فاضل مقداد، مطهری، امام خمینی، امام خامنه‌ای و... برین باورند که دین از سیاست جدا نیست؛ و این‌ها نیز برای اثبات دیدگاه‌های خود، به ادله عقلی و نقلی (آیات و روایات) استدلال نموده‌اند.
آنچه مسلّم است این است که هردو اعتقاد (جدای دین از سیاست و پیوند دین باسیاست) نمی‌تواند صادق باشد، زیرا جمع بین ضدین است و جمع بین ضدین محال است. از طرف به اعتقاد همه مسلمین در قرآن تناقض و تضاد وجود ندارد مسلماً ادله یک‌طرف باطل است.
در این کتاب دیدگاه هردو گروه به‌صورت توصیفی و تحلیلی موردبررسی قرارگرفته و ازنظر حق دفاع شده است.
1. ابن بابویه، محمد بن على، الخصال، ص 33، ترجمه فهرى.
2. ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول، ص 208.
