جابر بن عبد اللَّه گفت: از پیامبر خدا شنیدم که درباره على ویژگی‌هایی می‌فرمود که اگر یکى از آن‌ها در همه مردم باشد، برایشان بسنده است:
«على نسبت به من، چون خودم است. پیروى از او، پیروى از من و نافرمانى از او، نافرمانى از من است».
«هر کس از على جدا شد، از من جدا شد و هر کس از من جدا شد، از خداى جداشده است».
«على با حق است و حق با اوست. از هم جدا نمی‌شوند تا در حوض بر من وارد شوند».
«على نسبت به من، مثل هارون نسبت به موسى علیه‌السلام است».
«جنگ با على، جنگ باخداست و صلح با على، صلح باخداست».
«حزب على، حزب خداست و حزب دشمنانش، حزب شیطان است».
«دوست على، دوستِ خداست و دشمنش، دشمن خداست».
«على، حجّت خداست و جانشین او در میان بندگانش».
«هر که من مولاى اویم، على مولاى اوست».
«دوستى على، ایمان و دشمنی‌اش کفر است».
«على، تقسیم‌کننده بهشت و دوزخ است».
«على از من است و من از علی‌ام».
ابن بابویه، محمد بن على، الخصال ، ج 2، ص 496- قم، چاپ: اول، 1362ش
