10. علی (ع) معصوم است

او معصوم است، در شناخت و تبیین معارف و احکام دین. معصوم است در عمل به احکام و دستورات دینی. معصوم است از خطا در تشخیص مصالح و مفاسد جامعه اسلامی. معصوم است از هر نوع پلیدی وگناه.

روایات فراوانى در منابع شیعه و اهل سنت وجود دارند که رسول خدا (ص) صراحتاً مصداق «اهل بیت» در آیه  تطهیر را روشن کرده است.
   «قالت عَائِشَةُ خَرَجَ النبی صلى الله علیه وسلم غَدَاةً وَعَلَیْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ من شَعْرٍ أَسْوَدَ فَجَاءَ الْحَسَنُ بن عَلِیٍّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ جاء الْحُسَیْنُ فَدَخَلَ معه ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا ثُمَّ جاء عَلِیٌّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ قال: إنما یُرِیدُ الله لِیُذْهِبَ عَنْکُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا».( 1 ).
عایشه گفت که رسول خدا صبح هنگام بیرون رفتند و بر روى دوش ایشان عبایى طرح دار از موى سیاه بود. پس حسن بن على آمد پس او را در زیر عبا گرفت. پس حسین آمد  و او را نیز وارد کرد. پس  على آمد او را نیز وارد کرد. سپس فرمود: خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت پلیدی‌ها را دور کند و شما را پاک نماید.
   «عن أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ النبی صلى الله علیه وسلم جَلَّلَ على الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَعَلِیٍّ وَفَاطِمَةَ کِسَاءً ثُمَّ قال اللهم هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَیْتِی وَخَاصَّتِی أَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِیرًا فقالت أُمُّ سَلَمَةَ وأنا مَعَهُمْ؟ یا رَسُولَ اللَّهِ قال إِنَّکِ إلى خَیْرٍ قال هذا حَدِیثٌ حَسَنٌ وهو أَحْسَنُ شَیْءٍ رُوِیَ فی هذا وفی الْبَاب عن عُمَرَ بن أبی سَلَمَةَ وَأَنَسِ بن مَالِکٍ وَأَبِی الْحَمْرَاءِ وَمَعْقِلِ بن یَسَارٍ وَعَائِشَةَ.» ( 2 )، أم سلمه همسر رسول خدا (ص) فرمود: رسول خدا بر روى حسن، حسین، على و فاطمه عبایى کشید. پس فرمود که خداوندا، ایشان اهل بیت من و نزدیکان من هستند. از ایشان پلیدى را ببر و ایشان را پاک گردان. أم سلمه می‌گوید: از رسول خدا پرسیدم که آیا من همراه ایشان هستم (از اهل بیتم)؟ فرمودند تو بر خوبى هستى (از اهل بیت  نیستى اما از نیکانی).
   در این که علی (ع) معصوم است روایات متعدد دیگری نیز وجود دارند که در ذیل به چند مورد اشاره می‌شود:
   ابن عباس مى‏گوید: از رسول خدا (ص) شنیدم که فرمود: «أَنَا وَ عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ تِسْعَةٌ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ مُطَهَّرُونَ‏ مَعْصُومُون.» ( 3)، من و على، حسن، حسین و نه نفر دیگر از فرزندان حسین (از هر نوع آلودگى و معصیت) پاک و معصوم هستیم.
 پیامبر اکرم (ص) درباره امام على و سایر ائمه (ع) فرمود: «فَإِنَّهُمْ خِیَرَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَفْوَتُهُ وَ هُمُ‏ الْمَعْصُومُونَ‏ مِنْ‏ کُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِیئَةٍ.» ( 4 )، آنان، برگزیدگان خداوند هستند و از هر گناه و خطایى معصوم مى‏باشند.

[1] . النیسابوری القشیری، ابوالحسین مسلم بن الحجاج. صحیح مسلم، ج 4، ص 1883،‌ ح 2424. تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

[2] . الترمذی السلمی، ابوعیسی محمد بن عیسی. سنن الترمذی، ج 5، ص 699، ح 3871، تحقیق: أحمد محمد شاکر وآخرون، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

[3]. خزاز رازى، على بن محمد، کفایة الأثر فی النصّ على الأئمة الإثنی عشر، ص 19.محقق: حسینی کوهکمری، عبد اللطیف. قم: بیدار، چاپ، 1401 ق.

[4]. ابن بابویه، محمد بن على، الأمالی (للصدوق)، ص 583. تهران: کتابچی. چاپ: ششم، 1376 ش