5. حق با علی است و علی با حق
علی معیار سنجش حق و باطل است. طبق روایات متواتر از شیعه و اهل سنّت، پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «الحق مع علی وعلی مع الحق لن یزولا حتى یردا على الحوض» ( 1 )، همواره حق با علی (ع) و علی با حق است این دو از هم جدا نمی‌شود تا در کنار حوض بر من وارد شوند.
به تعبیر دیگر حضرت فرمود: «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ، وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ یَدُورُ مَعَهُ حَیْثُمَا دَارَ» ( 2 )، على، با حق است و حق با على، که به هر طرف او بگردد، حق با او می‌گردد.
 این حدیث در کتب اهل سنت با این تعبیر نیز نقل شده است: «اللهم أدر الحق مع علی حیث ما دار» (  3 )
   پیامبر اکرم (ص) به خوبی می‌دانست که امتش در امر خلافت، اختلاف پیدا می‌کند و لذا با یک قاعده کلی معیار سنجش حق از باطل را مشخص نمود، که اگر کسی به جهات مختلف دچار شبه شد، با این معیار حق را از باطل بشناسد؛ و از طرف برای هیچ کسی عذر و بهانه ای باقی نگذاشته تا در روز قیامت در دادگاهی عدل الهی عذر بیاورد که من نتوانستم حق را از باطل تشخیص دهم.
1. اصفهانی، حسین ین محمد. محاضرات الإدبا، ج 2، ص 496. بیروت: دار القلم. چاپ 1420 ه. 
 2. مفید، محمد بن محمد. الفصول المختارة، ص 97. قم: کنگره شیخ مفید، چاپ، اول، 1413 ق.
 3. الدارقطنی، أبو الحسن علی بن عمر. موسوعة أقوال الدارقطنی، ج 1، ص 22.