1- گذاشتن هفت عضو از بدن بر زمین
2- ذکر
3- سر برداشتن و نشستن و آرامش بین دو سجده
4- آرامش بدن در حال ذکر سجده
5- بر زمین بودن هفت عضو در هنگام ذکر
6- مساوی بودن جاهای سجده ( پست و بلند نبودن )
7- گذاشتن پیشانی بر چیزی که سجده بر آن صحیح است .
اصحاب رسول خدا (ص) هنگامی که می خواستند بر سنگ های مسجد سجده کنند چون سنگهای مسجد از حرارت آفتاب هنگام ظهر داغ شده بودند آنهارا در دست خود می گرداندند تا خنک شود و از آن ، این مطلب استفاده می شودکه تا وقتی که می شود بر زمین سجده کرد سجده بر غیر زمین جایز نیست ، هشام بن حکم می گوید : از امام صادق (ع) درباره ی آنچه سجده بر آن صحیح است و آنچه سجده بر آن صحیح نیست سوال کردم . آن حضرت فرمودند : سجده تنها باید بر زمین و آنچه از آن می روید باشد . جز خوردنی ها و پوشیدنی ها صورت گیرد گفتم : فدایت گردم سبب این کار چیست ؟ فرمود زیرا سجده خضوع و اطاعت برای خداست و شایسته نیست بر خوردنی ها و پوشیدنی ها صورت گیرد . زیرا دنیا پرستان ، بندگان خوراک و پوشاک هستند . در حالی که انسان به هنگام سجده در حال پرستش خداست پس سزاوار نیست خداوند بر آنچه که معبود دنیا پرستان است قرار دهد و سجده نمودن بر زمین بالاتر و برتر است، زیرا با فروتنی و خضوع در برابر خدای بزرگ تناسب بیشتر دارد. (1)
8- پاک بودن جایی که پیشانی را می گذارند.
9- موالات بین دو سجده
10- مواضبت بودن بر عربی بودن ذکر و حفظ ترتیب و موالات آن (2)
منبع :
1- بحارالانوار ، 82/147
2- عروه الوثقی ، ج 1 ص 673
محمد