دعای چهار گروه مستجاب نمی شود
امام صادق (ع )فرمود:
أَرْبَعَةٌ لَاتُسْتَجَابُ لَهُمْ دَعْوَةٌ:
الرَّجُلُ جَالِسٌ فِی بَیْتِهِ یَقُولُ: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی، فَیُقَالُ لَهُ: أَ لَمْ آمُرْکَ بِالطَّلَبِ؟؛
وَ رَجُلٌ کَانَتْ لَهُ امْرَأَةٌ، فَدَعَا عَلَیْهَا، فَیُقَالُ لَهُ: أَ لَمْ أَجْعَلْ أَمْرَهَا إِلَیْکَ؟؛
وَ رَجُلٌ کَانَ لَهُ مَالٌ، فَأَفْسَدَهُ، فَیَقُولُ: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی، فَیُقَالُ لَهُ: أَ لَمْ آمُرْکَ بِالِاقْتِصَادِ؟ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالْإِصْلَاحِ؟
وَ رَجُلٌ کَانَ لَهُ مَالٌ، فَأَدَانَهُ بِغَیْرِ بَیِّنَةٍ، فَیُقَالُ لَهُ؛ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالشَّهَادَةِ؟( [1])
چهار گروهند که دعاى آنها مستجاب نمىشود:
کسى که در خانه خود نشسته و مىگوید: خداوندا! مرا روزى ده، به او گفته مىشود: آیا به تو دستور تلاش و کوشش ندادم؟
و کسى که همسرى دارد (که دائما او را ناراحت مىکند) و او دعا مىکند که او از دستش خلاص شود، به او گفته مىشود: مگر حق طلاق را به تو ندادم؟
و کسى که اموالى داشته و آن را بیهوده تلف کرده، مىگوید: خداوندا! به من روزى مرحمت کن، به او گفته مىشود: مگر دستور اقتصاد و میانه روى به تو ندادم؟ مگر دستور اصلاح مال به تو ندادم؟
و کسى که مالى داشته و بدون شاهد و گواه به دیگرى وام داده، (اما وام گیرنده منکر شده، او دعا مىکند خداوندا قلبش را نرم کن، و وادار به اداء دین فرما) به او گفته مىشود: مگر به تو دستور ندادم به هنگام وام دادن شاهد و گواه بگیر"؟
روشن است در تمام این موارد انسان تلاش و تدبیر لازم را به خرج نداده و گرفتار پیامدهاى آن شده، و در برابر این تقصیر و کوتاهى و ترک تلاش دعاى او مستجاب نخواهد شد.
